Yıllar Geçerken, umarım anlatmaktan bıkmayacak bir Blogger olarak karşınızdayım. Umarım bu blog ile uzun seneler beraber oluruz. Adım Didem KÖSE, 20 yaşındayım ve hayallerimin ilk evresi diye nitelendirdiğim Üniversite okuma hayalimi gerçekleştirmenin verdiği büyük hazzı yaşarken "Yıllar Geçerken" diyorum, çünkü anladım ki yıllar çabuk geçiyor. 2 sene öncesi bu zamana dair kurduğum ne hayal varsa, sonunda oldu. Şimdi bir Üniversite Mezunuyum. Geçen 2 senenin ardından, gerek büyüdüm, gerek birçok insan tanıdım, annem ve babamın kanatları altında olsa da bende sonunda hayata atıldım.
Kendimden bahsetmek gerekirse ailem açısından fazlasıyla şanslıyım. Hayatım boyunca yanımda destek olan ailem vardı ve dilerim Allahım başımdan eksik etmesin. Ben bir Kas Erimesi hastasıyım. Türkiye'de özellikle bir engelli olarak yaşamak cidden zor. Ama hayatım, daha doğrusu hayatımızda (Ailem ve sevdiklerimle) bu hastalığı öğrendiğimizden beri bir savaş başladıııı, gidiyor. Şikayetçi de değilim. Çünkü şükür yaşam sevincimi hiç kaybetmedim, ailem ve sevdiklerimin sayesinde.
Ve Hayallerimin peşinden koşma hevesimden vazgeçmedim. Ailem ve sevdiklerim de asla desteklerini esirgemedi. Üniversiteye geldikten sonra rahatsızlığım atak geçirdi elbet. Ama moralimi hiç eksik etmedim, moralimi bozduğumda bile toparlanmayı başardım. Ama sevdiklerimden sonraki desteğim edebiyat, gerek yazmak, gerek okumak ve hayallerimin peşini bırakmamak oldu. Gel gör ki edebiyat yanım, yıllar geçtikçe sanat yanım susmak bilmedi. Nitekim üniversite hayatımda ne yazmayı bıraktım ne de okumayı, Fakat cidden üniversitenin yükü ağır geldi elbet liseden sonra. :)
Türkiye'min Bursa şehrinden, Üniversite hayallerimi gerçekleştirmek adına bir yola çıktık ve Balıkesir'in Sındırgı ilçesine geldik işte. Hayat zaman zaman sürükleyebiliyormuş insanı böyle. Hayallerim ve ümitlerim uğruna annem benimle buralara kadar geldi, babam ise ara sıra görüşmeyi kabullendi Bursa'da evimizde kaldı. 2 yıl boyunca o Bursa'da çalıştı, biz annemle buralarda okuduk. Zaman geldi babam geldi, zaman geldi uzun tatillerde biz gittik. :)
Derken 2 yılın ardından Üniversite maceramız sona eriyor 2 güne kadar. İçimde buruk bir sevinç var şimdi. Ve 2 gün sonra da Kep Törenim... Şimdi hayatımın başka bir kısmına geldim. Elbet daha anlatacağım çok şey olacak. Anlattığım bu yazı, hayatımın şimdiye kadar ki en kısa özetidir.
Blogger bir kullanıcı daha kazandı bugün. Dilerim devamı gelir. Yeni hayatlar tanımak ve ileride güzel birşeyler bırakmak adına buradayım inşallah artık. İyi insanlar tanımak ve iyi insanlarla tanışmak adına. Tekrardan MERHABA. :)
Didem KÖSE
